Maandje verder

Morgen zit ik hier alweer een maand, wat is de eerste maand snel gegaan.
Ondertussen ben ik al 3 weken aan het werk bij Sjaki Tari Us.

In mijn vakantie ben ik naar kuta geweest en Gili Trawagan.
In kuta heb ik een goede vriendin van mij opgezocht. We hebben daar vooral aan het strand gelegen. Ik vond het heerlijk om nog even te kunnen genieten met een bekende.

Na 4 dagen ben ik met een andere stagiaire naar de Gili gegaan met de boot. Dit was een heftig tochtje, de zee was erg wild. Hier hebben wij geslapen in een hostel met 3 andere mensen op de kamer.
De tweede dag heb ik gesnorkeld bij alle 3 de Gili eilanden. Prachtige vissen en koraal gezien. Gili is ontzettend mooi met witte stranden en blauwe zee, ook is het hier lekker stil omdat er geen auto's mogen rijden. Dit was wel even prettig na het drukke Kuta hahah.

Maandag 31 augustus was het dan eindelijk zo ver de eerste dag op de school. Ik vond het wel spannend, vooral omdat alles in het Bahasa gaat.
De lessen worden volledig in het Bahasa gedaan, hierdoor kon ik niks volgen wat ze tegen de kinderen zeiden. Dit was in het begin lastig maar na een week was ik eraan gewend. Ik begrijp nu meer door middel van gebaren en de gezichtsuitdrukking van de teachers.
Mijn eerste week vond ik echt heel erg leuk, super leuke kinderen en de teachers zijn ook erg aardig. Er zijn hier veel kinderen met het syndroom van down.
Het is wel verschillend hoeveel kinderen er per dag komen, dit door de vele ceremonies die op Bali zijn.
Soms zijn er maar 1 of 2 kinderen in de klas waar ik zit.
Vanwege de taalbariere, ben ik sinds 2 weken begonnen aan met een taalcursus.
Ik eet tijdens de lunch op school altijd nasi of rijst dit wordt met de handen gegeten ( dit vond ik in het begin raar om te doen maar nu ben ik het gewend).

Het weekend ben ik naar Uluwatu geweest. Dit is het meest zuidelijke puntje van Bali. Hier heb ik een aantal avonturen meegemaakt:)
Na een uur onderweg geweest te zijn ( het is 2,5 uur rijden met de scooter) werden we aangehouden door de politie, het rijbewijs werd gecheckt en ik mocht doorrijden Chiara moest een boete betalen omdat ze niks bij zich had.
Een halfuur later werden we weer aangehouden, we reden verkeerd ( op een weg waar alleen auto's mochten rijden en geen scooter, oeps haha)
Hier moesten we of een boete betalen of een dag later naar Den Passar naar het politie bureau. We hebben dus de boete maar betaald.

S´avonds opzoek naar een goedkoop hostel kreeg ik een lekke band en kon ik dus niet meer verder rijden:( . De volgende ochtend kon mijn band pas gemaakt worden dus er zat niks anders op dan verder te gaan lopen.

Over een week ga ik voor een week naar Singaraja, werken op de andere locatie. En als ik terug kom zijn mijn ouders er.
Kan niet wachten op ze weer even te zien en samen rond te reizen. En voor de mensen die het nog niet weten ga ik op zoek naar het huis van mijn oma.

Dit is in het kort wat ik de afgelopen tijd heb gedaan, ik heb zoveel te vertellen dat ik niet weet hoe ik het moet omschrijven op de blog en dat het zoveel is.
Ik heb het ontzettend goed naar mijn zin hier.